Het Pussy Riot debacle zal vast niet aan je voorbij zijn gegaan. Zelfs wereldsterren lieten hun mening horen.
En daar is natuurlijk niets mis mee. Het wordt alleen maar duidelijk dat het
leeft. Wel miste ik een wezenlijk geluid in de storm van reacties.
Dat Pussy Riot (wat ik overigens een niet echt vrouwvriendelijke
naam vind) het lef heeft tegen de Putin regering op te komen vind ik alleen
maar te bewonderen. Uit de gevolgen blijkt wel hoe gevaarlijk dat is; een straf
van twee jaar werkkamp.
Dit kan natuurlijk niet door de beugel en het is niet
verwonderlijk dat mensen er tegen in verweer komen. Maar wat ik begrijp uit reacties
in de media en van artiesten is dat Pussy Riot dit gewoon hadden moeten kunnen
doen. Met hun actie was niets mis! Amnesty zegt zelfs: “Ze protesteerden op
legale wijze tegen het politieke systeem in Rusland”. Dat is niet eens waar! En kijk, dan haak ik af.
Want er was wel degelijk iets mis met hun optreden.
Aangezien ik voor de vrijheid van meningsuiting ben (binnen
bepaalde grenzen, dat wel), had Pussy Riot inderdaad hun boodschap moeten
kunnen overbrengen. Echter, de manier
waarop ze dat deden, ging gepaard met een enorm disrespect voor de kerk en haar
gelovigen. En hierover hoor ik niets in de mainstream media, noch van artiesten. En dat is jammer. Het mag worden gezegd dat
dàt niet had gehoeven.
Door op het altaar te staan zoals zij deden met de teksten die ze
zongen was hun protest gewoon blasfemie. Tevens lijkt het mij niet dat je ook
maar ergens zomaar de orde kan verstoren op een heilige plaats, ook al geloof
je daar zelf niet in. Dat vast zitten om hun actie t.a.v. de kerk was dan ook juridisch
gezien terecht. Niet dat ik het hun gun, maar het is in lijn met het recht.
Enfin, gelukkig is er een mooi geluid te horen vanuit de kerk: “Russische
kerk wil 'genade' voor Pussy Riot” kopt het op de website van kerknieuws. Dat
is mooi. Ik had ook liever gezien dat de meiden helemaal niet waren opgepakt,
maar dat er een gesprek kon plaatsvinden tussen de kerk en de groep. Eentje die
uitdraait op vergeving en wederzijds. Maar dat gaat niet als ze in de
gevangenis zitten. En twee jaar werkkamp is helemaal buiten proporties! Ook ik
kan daar boos over worden.
Het enige wat we nu nog kunnen doen is bidden voor ze. Dat is misschien
een wat stil, maar wel mooi geluid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten